Szopa Waldemara Deski

w 2006 roku Waldek Deska, znany muzyk reggae (współzałożyciel zespołu DAAB) wybudował na swej działce pod Kazimierzem domek (szopę z desek) za 10 tys. zł, w której zamieszkał wraz z żoną. Urzędnicy uznali to za samowolę budowlaną i wydali nakaz rozbiórki. Waldek przypuszczał że tak będzie, mimo to świadomie budował swą szopę nie prosząc żadnego urzędnika o zgodę (i tak by jej nie dostał).

Jego Walka o dom wciąż trwa i toczy się przed różnymi sądami. Każdy chętny może udzielić mu poparcia podpisując jego elektroniczną petycję: http://www.petycje.pl/petycja/5958/

– Nie złamałem prawa – mówi Waldek, nie zniszczyłem przyrody ani krajobrazu, nie wkroczyłem na obcy teren! Nie ma zatem żadnego merytorycznego powodu dla rozbiórki mojej szopy oprócz niedopełnienia przeze mnie wymagań administracyjnych.

Budowa szopy była protestem i prowokacją wymierzoną przeciwko ludziom o zniewolonej postsowieckiej mentalności domagających się zaostrzenia przepisów budowlanych, czyli ograniczenia wolności decydowania o tym w jakim domu chcę mieszkać.

– Uważam, że każdy ma niezbywalne prawo do zbudowania sobie na własnym gruncie domu o funkcji schronienia, realizującego elementarne potrzeby – oczywiście jeśli tym nie naruszy przyrody, krajobrazu lub wartości innej osoby – wyjaśnia dalej Waldek. Proszenie się urzędnika o zgodę na budowę domu ekologicznego jest upokarzające i mija się z celem bo i tak dom ekologiczny nie mieści się w urzędniczych normach.

Budowa szopy jest protestem wskazującym na istnienie form alternatywnych do obowiązującego trendu w architekturze: „tyłem do natury”. Trendu, który charakteryzuje się maksymalnym izolacjonizmem od natury a mieszkańcy, użytkownicy tej architektury żyją bez świadomości pór dnia i pór roku co prowadzi do dysfunkcji mentalnych i fizjologicznych.

– Ja nie naruszyłem prawa! Ja nie spełniłem jedynie wymagań administracyjnych. W zamian otrzymałem nakaz rozbiórki.

Wezwanie do usunięcia naruszenia prawa

Kazimierz Dolny, 08 stycznia 2013
Waldemar Deska

Wielce Szanowny Panie Prezydencie Rzeczypospolitej Polskiej, Prokuratorze Generalny, Rzeczniku Praw Obywatelskich
Panowie Prezesi Sądów, Posłowie, Polacy

Wzywam do usunięcia powszechnego naruszania prawa, które polega na:
– niebezpośrednim stosowaniu przepisów Konstytucji RP,
– odwróceniu hierarchii wartości i praw – wyniesieniu zwykłego przepisu ponad przepisy konstytucyjnie,
– niecałkowitym usunięciu totalitarnych metod i praktyk stalinizmu (art. 13 Konstytucji RP).

W szczególności, obok innych, najczęściej dochodzi do naruszeń art. 8 w związku z artykułem 13 Konstytucji RP. Artykuł 8 brzmi:
„Konstytucja jest najwyższym prawem Rzeczypospolitej Polskiej”, „Przepisy Konstytucji stosuje się bezpośrednio”

Brzmienie tego artykułu jest jednoznaczne: „Przepisy Konstytucji stosuje się bezpośrednio”. Nie może więc podlegać różniącym się ocenom, interpretacjom lub sporom. Musi być stosowany bezpośrednio – nie może być stosowany „za pośrednictwem”.

Jednoznaczność tego artykułu, wzmocniona art. 13 (zakaz totalitarnych praktyk), ma zapewnić ochronę Rzeczypospolitej Polskiej przed totalitarnymi metodami i praktykami prawa: nazizmu, faszyzmu czy komunizmu, oddalić Polskę od minionego systemu, przybliżyć do kręgu Kultury prawnej państw demokratycznych.

Ponadto przepis „Konstytucja jest najwyższym prawem” ustanawia hierarchię praw, od najwyższego do najniższych, wykluczając istnienie pozostałych praw równych sobie a niższych jedynie od Konstytucji. Gdyby tak nie miało być, przepis ten zostałby sformułowany inaczej. Z powyższego wynika, że ograniczenie wartości i praw konstytucyjnych dokonane być może jedynie dla wartości lub prawa wyższego w hierarchii albo w okolicznościach bezpośrednio zdefiniowanych w Konstytucji RP.

Dotychczasowe powszechne metody i praktyki prawa, powszechnie nazywane „doktryną prawną” łamią tę zasadę czyniąc martwą literą przede wszystkim art. 8 w związku z art. 13

Ilustruje to historia mojego domu-Szopy https://wdeska.wordpress.com oraz 175/12, 36/12, PINB.7355/Ka, Sygn. II SA/Lu 479/09, GPS. 7324/66/2007, Lublin, dnia 29 kwietnia 2010 Nr Prez/Og-044/17/10, PINB.3301/1B/12, PDK CSZ 935/12 RSOW-2169/12,Sygn akt II K 705/12, itd.

Oto w dotychczasowych sprawach dotykających bezpośrednio konstytucyjnych uprawnień, życia, zdrowia, warunków mieszkalnych, możliwości wyboru miejsca zamieszkania, itd. pomijano artykuły Konstytucji RP. Pomijano także Międzynarodowe Deklaracje i Karty Praw Człowieka.

W szczgólności dobitnie, obok samej istoty procesów przed WSA i NSA świadczy o tym wyrok WSA w Lublinie Sygn. II SA/Lu 479/09 str 4: Sędziowie stwierdzają tu wprost, cyt: „należy podkreślić, że w orzecznictwie sądowym i w doktrynie sporna jest kwestia bezpośredniego stosowania przez sądy przepisów Konstytucji RP. Nawet jednak, gdyby dopuścić taką możliwość, to czynić to należy bardzo ostrożnie i tylko gdy w sprawie zgodności tego przepisu nie wypowiedział się Trybunał Konstytucyjny.”

Ten fragment uzasadnienia wyroku jednoznacznie dowodzi:
– niebezpośredniego stosowania przepisów Konstytucji,
– stosowania ich za pośrednictwem innych przepisów, czyli odwrócenia hierarchi praw (art. 8 p. 1.),
– wyniesienia zwykłego przepisu ponad przepisy Konstytucji RP,
– uczynienia z wielu przepisów Konstytucji martwej litery,
– niedopuszczalnego konstytucyjnie zawężania zakresu bezpośredniego stosowania przepisów Konstytucji RP tylko do przypadków gdy nie wypowiadział się Trybunał Konstytucyjny: cytat WSA w Lublinie: … gdyby dopuścić taką możliwość … i … tylko gdy w sprawie zgodności tego przepisu nie wypowiedział się Trybunał Konstytucyjny.
– „Wyniesienia kompetencji Trybunału Konstytucyjnego ponad Konstytucję RP”.

W związku z powyższym wzywam do podjęcia działań w celu usunięcia powszechnego łamania Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej. Wzywam do nadzwyczajnego wznowienia procesów przeprowadzonych z pominięciem lub niebezpośrednim zastosowaniem przepisów Konstytucji RP, w tym mojego: Sygn. II SA/Lu 479/09.

Praktyka stosowania zwykłych przepisów z pominięciem przepisów Konstytucji RP a także z pominięciem etyki lub moralności jest praktyką państwa totalitarnego, ulubioną metodą reżimów, zakazaną pod rządami Konstytucji RP.

Postuluję o:
– powszechne wprowadzenie nauki Konstytucji RP.
– podjęcie nieobecnej debaty na temat pomijanych lecz najwyższych i bezwzględnych wartości Konstytucji RP: Godności – art.30, Istoty Wolności – art. 31 p. 3, Istoty Własności – art.64 p. 3,
– rewizję wyroków sądowych pod kątem możliwości nadużyć niestosowania przepisów Konstytucji RP

Z poważaniem
Waldemar Deska

Manifest Waldemara Deski

Samowola to coś, co traktowane jest przez urzędników jako czyn naganny. Samowola budowlana to coś co traktowane jest przez urzędników jako czyn naruszający prawo, czyn karalny. Ale przecież każdy ma prawo mieć swoją własną wolę. Nikt nie może mieć woli cudzej. Nie można mieć narzuconej woli. Nie można mieć woli narzuconej przymusem prawnym. Samowola jest wolą własną a nie wolą biurokratów. Nie można mieć woli zniewolonej. A więc Samowola nie może być czymś nagannym a tym bardziej karalnym!

Błędne myślenie, skażone dziedzictwem mentalności umysłów totalitarnego państwa, myślenie zniewolone, niesamodzielne, myślenie obawiające się wolności – prawie zawsze owocuje wrogością do umysłów wolnych i czystych, owocuje pogardą do prawa, do historycznych tradycji, pogardą do wolności i dobra wspólnego.

Liczba postępowań, tzw. „samowoli budowlanej” w Polsce przekracza już 10 tys. rocznie (do zweryfikowania w GUS, podałem to na podstawie danych sprzed lat). Większość z nich kończy się wydaniem nakazu rozbiórki. Można założyć, że część nakazów jest uzasadniona, ale tylko niewielka część. Około dziesięciu tysięcy rocznie nakazów rozbiórki nie jest uzasadniona merytorycznie! Nakazy rozbiórki bez konkretnego powodu! Jako generalna prewencja! Niedopełnienie wymogów administracyjnych! Prawnicy nazywają to przywróceniem do stanu sprzed naruszenia prawa czytaj: niedopełnienie wymogów administracyjnych to dla nich: naruszenie prawa!

W rezultacie takiego myślenia mamy parę tysięcy rocznie aktów przemocy państwa nad obywatelem! Bywa, że nie da się zebrać wystarczającej ilości papierków bo urzędnicy stawiają zbyt trudne wymagania, czasami swoimi błędami uniemożliwia ich zebranie i w rezultacie nie można rozpocząć budowy bądź remontu. Dla wielu osób te zbyt skomplikowane i kosztowne wymagania są barierą uniemożliwiającą godne życie.

Oto na Lubelszczyźnie pojawili się policjanci ze spychaczem za to, że facet obmurował sobie ścianę starego domu. Zrozpaczony ojciec, który obmurował dom ale nie dopełnił zawiłych, niepotrzebnych i głupich formalności zamknął się w domu z butlami gazowymi z zamiarem wysadzenia w powietrze siebie i agresorów…

Oto facet, który samowolnie, bez zgody urzędnika wyremontował ganek zmuszony został do tzw: przywrócenia stanu sprzed naruszenia prawa czyli do zdrapania nowego tynku, zerwania terrakoty itd.

Oto ktoś, kto oszczędzając latami rozbudował sobie stary domek na własnym gruncie, domek nie naruszający dobrosąsiedzkości, musi go rozbierać bo nie dopełnił wymogów administracyjnych.

W okolicach Kazimierza Dolnego tysiące osób czeka latami (15 lat) na pozwolenie na budowę a władze samorządowe nie robią nic lub bardzo mało aby rozwiązać problem.

Państwo, które nie wypełnia swoich podstawowych powinności jest nad wyraz skuteczne w ciemiężeniu prostego obywatela. Dzieje się tak nie tylko z powodu głupoty i bezduszności biurokratów i ustawodawców. Jest na to przyzwolenie i presja większości z nas. To dyktat totalitarnej mentalności zniewolonych umysłów.

Oto najczęściej podawane argumenty:
– chcę restrykcyjnych przepisów bo nie chcę, żeby sąsiad wybudował „gargamela”,
– chcę restrykcyjnych przepisów bo nie chcę żeby sąsiad zrobił sobie niebieski dach,
– chcę restrykcyjnych przepisów bo inaczej będzie anarchia,
– chcę przepisów bo chcę wiedzieć co mój sąsiad zbuduje w przyszłości.

Nie wierzę w szlachetną motywację ludzi, którzy twierdzą: „Powodujemy się troską o ład przestrzenny i dlatego trzeba zaostrzać przepisy aby nie dopuścić… itd.” – Oni nie zdają sobie sprawy, że to jest sprzeczne aksjologicznie. Nie wiedzą, że ich głosy nie tylko hamują rozwój architektury ale dławią wolność. Chcą gorliwie frymarczyć cudzym bez odpowiedzialności za efekt. Niedługo zażądają, żebyśmy się ubierali, zachowywali i myśleli tak jak oni chcą. Zażądają, żebyśmy uprawiali w naszych ogródkach to, co nam nakażą. Niech lepiej sami dadzą dobry przykład. Ich domy, mieszkania, ubrania, wygląd, ogródki nie są wcale ładniejsze, a chcą wpływać na innych.

Uważam, że każdy, kto nie naruszy prawa lub wartości innych osób, przyrody lub krajobrazu itd. ma niezbywalne prawo do zbudowania na swojej ziemi domu o funkcji schronienia. Tak jak każdy ma niezbywalne prawo samodzielnie myśleć, ubierać się i mieszkać. Chcę mieszkać tak jak chcę a nie tak jak chce tego urzędnik!

Jeżeli nie istnieje przeciwstawna wartość: lęgowiska ptaków, przyroda, planowana droga czy wały przeciwpowodziowe itp., to państwo nie może zakazać budowy własnego schronienia. Nie może też nakazać jak mój dom ma wyglądać.

Historia architektury mówi nam że najpierw pojawiła się architektura o funkcji schronienia, potem doszły funkcje związane z potrzebami: np. rolników, bartników, myśliwych itd. Po pojawieniu się nadwyżki doszła najbardziej arogancka i niszcząca funkcja, wynikająca z ciemnych cech naszego charakteru : funkcja prestiżu. Po niej doszły wynikające z niej funkcje wojenne. Do naszych czasów przetrwały: pałace, kościoły, zamki i fortyfikacje, ale to co najprawdziwsze w architekturze po opuszczeniu przez użytkowników wracało do Natury, dlatego nie przetrwało do naszych czasów. Prawdziwa architektura to ta, która wraca do natury!

Poprzyj Waldka podpisując petycję: http://www.petycje.pl/petycja/5958/sprzeciw_wobec_rozbiorki_szopy_waldemara_deski.html